Ambtenaren willen urenregistratie zien bij onderzoek naar witwaspraktijken

Begin deze maand zijn bij een grootschalige actie controles uitgevoerd bij geldwisselkantoren waar men contant geld naar het buitenland kan verzenden. Dergelijke geldwisselkantoren worden vaak gebruikt door het drugsmilieu en dragen wel eens bij aan wat ‘smurfen’ wordt genoemd, grote cashbedragen onder verschillende namen inschrijven om het zo onder de radar over te maken naar een persoon in het buitenland. Bij de controles waren diverse ambtenaren betrokken. In Het Parool, een regionaal dagblad dat zich vooral richt op de gemeente Amsterdam, stond te lezen dat daarbij ook werd gevraagd naar de urenregistratie van het personeel. Is zo’n urenregistratie dan verplicht? We leggen het voor je uit.

Urenregistratie voor personeel is verplicht

Het is inderdaad zo dat voor werkgevers het bijhouden van een urenregistratie verplicht is. Het maakt daarbij niet uit om welke arbeidsovereenkomst het gaat. Dit volgt uit de Arbeidstijdenwet.

Enkel op basis van zo’n urenregistratie kan de Inspectie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) controleren of de regels uit de Arbeidstijdenwet worden nageleefd. Het gaat onder meer om de regels omtrent het maximumaantal te werken uren, rustmomenten enzovoort. Er zijn ook allerlei bijzondere regels voor kwetsbare groepen zoals zwangere vrouwen en voor bepaalde categorieën werknemers, bijvoorbeeld in de zorg of de mijnbouw. Alleen met een goede urenregistratie kan de Inspectie SZW controleren of de regels worden nageleefd.

In dit geval wilde men de uren natuurlijk niet alleen omwille van de arbeidstijden inzien. De controles vonden namelijk plaats bij kantoren met verdachte geldtransacties. Via de urenregistratie kan men bijvoorbeeld opmerken dat deze transacties altijd plaatsvinden wanneer een bepaalde werknemer aan de slag is. Het belang van een goede urenregistratie kan dan ook niet worden onderschat.

Urenregistratie minstens een jaar bijhouden

Deze urenregistratie mag op papier worden bijgehouden of via een digitaal systeem zoals een urenregistratie-app. Deze urenregistratie moet bovendien gedurende minstens 52 weken, vanaf het moment waarop deze gegevens betrekking hebben, worden bijgehouden. Zo kan de Inspectie SZW altijd minstens een jaar terugkijken.

Wanneer een werkgever niet over een urenregistratie beschikt, kan de Inspectie SZW het een en ander niet inspecteren. Ook andere controles, zoals in Amsterdam is gebeurd, zijn dan niet mogelijk. Dit zou de werkgever natuurlijk goed kunnen uitkomen. Daarom wordt het ontbreken van een urenregistratie streng beboet. Deze boetes kunnen oplopen tot tienduizend euro per werknemer. Het is bovendien niet alleen de Inspectie SZW die controles uitvoert. Voor de vervoerssectoren houdt bijvoorbeeld de Inspectie Leefomgeving en Transport op eigen initiatief soortgelijke controles.

Inspectie SZW kan ter plaatse komen controleren

Uiteraard houdt de Inspectie SZW niet alleen rekening met de formele urenregistratie, waar mee kan worden geknoeid, maar voert het ook steekproeven uit. Begin februari voerde het nog in de midden van de nacht een controle uit bij een fabriek in de gemeente Gilze en Rijen. Daar waren twee jongeren van 16 en 17 jaar om 00.30 uur aan het werk, terwijl het minderjarigen verboden is om tussen 23.00 en 06.00 uur te werken. Het zijn echter niet alleen bedrijven die al eens zo’n controle krijgen: enkele jaren terug werden er ook overtredingen vastgesteld bij negen verschillende eenheden van de Nationale Politie. Ook daar blijken werknemers nog vaak te lang te werken en te weinig rust te krijgen.